محصولات کشاورزی در روستای چاهنان
یکی از محصولات باغی کشت شده در روستای چاهنان انبه می باشد
یکی از مهمترین محصولات باغی کشت شده (بعد از خرما)در این روستا میباشد
در این روستا از انبه بیشتر برای کشت در حریم باغات استفاده میشود و باغی که کاملا انبه داشته باشد را ندارد انبه های تولید شده در این روستا بیشتر به صورت تازه خوری استفاده می شود (به علت نبودن صنایع تبدیلی این میوه) علاوه براستفاده از میوه ی انبه،می توان از هسته ی این میوه هم استفاده کرد هسته ی انبه با یک غلاف پرز دار که گوشت میوه را از هسته ی آن جدا میکند پوشیده شده است این غلاف را می توان جدا کرد و از هسته ی آن برای درمان شکم درد،سرفه های مزمن و بیماری های تنفسی استفاده کرد.
مختصر توضیحات در مورد فواید انبه و معرفی آن
مشخصات
شکوفه‌های انبه.
درخت انبه قد بلندی دارد و ممکن است به ۳۵ تا ۴۰ متر برسد. قطر قسمت شاخ و برگ‌دار آن نیز می‌تواند به ۱۰ متر برسد. عمر این درخت طولانی است و برخی از درخت‌های انبه با وجود ۳۰۰ سال سن هنوز میوه می‌دهند.
رنگ برگ‌های درخت انبه در ابتدا و پس از جوانه زدن نارنجی مایل به صورتی است، که با گذشت زمان به رنگ قرمز تیره، و سپس سبز تیره در می‌آید. شکوفه‌های انبه کوچک و سفیدرنگ به صورت خوشه‌های ۱۰ تا ۴۰ سانتی‌متری هستند. هر شکوفه ۵ گلبرگ، ۵ کاسبرگ و ۵ پرچم دارد، و رایحه‌ای همچون موگهٔ بهار دارد.
رسیدن میوه‌ها حدود ۳ تا ۶ ماه طول می‌کشد. وزن انبه‌ها می‌تواند بین ۵۰۰ گرم تا ۲٫۵ کیلوگرم باشد. رنگ و اندازهٔ انبه‌های رسیده با توجه به محیط و نور متغیر است. میوهٔ رسیده می‌تواند زرد، نارنجی، قرمز یا سبز باشد. به هنگام رسیدن میوه‌ها بوی شیرهٔ ملایمی می‌دهند و با فشار ملایمی فرو می‌روند. در وسط میوه هستهٔ درشتی است که با توجه به نوع درخت می‌تواند صاف یا دارای رشته و فیبرهایی در گوشت میوه باشد. گوشت میوه به رنگ زرد تیره و شیرین است. طعم انبه‌ها با توجه به گونه‌شان بسیار متفاوت است. به علاوه، با توجه به نوع میوه یا این که بیش از حد رسیده باشد، گوشت آن می‌تواند صاف یا رشته‌رشته‌ای باشد.
میوهٔ انبه.
درخت انبه از هزاران سال پیش در شبه‌جزیرهٔ هند پرورش داده می‌شد و بین قرن پنجم و چهارم پیش از میلاد به آسیای شرقی رسید. از سدهٔ دهم میلادی، انبه توسط اعراب به شرق آفریقا، و سپس به برزیل، کارائیب و مکزیک برده شد.
امروزه یک‌دوم کل محصولات انبه به کشور هند تعلق دارد. علاوه بر این کشور، انبه در آمریکای شمالی، مرکزی، جنوبی، کارائیب، جنوب و مرکز آفریقا، استرالیا، چین، پاکستان و آسیای جنوب‌شرقی پرورش داده میشود. این گیاه به آسانی پرورش داده میشود.
با وجود این که هند بزرگ‌ترین تولیدکنندهٔ انبه در جهان است، کمتر از یک‌درصد از صادرات جهانی را به خود اختصاص می‌دهد
انبه در تهیهٔ دسر مورد استفاده قرار میگیرد.
مصرف
مصارف خوراکی
انبه در سراسر جهان مورد استفادهٔ خوراکی قرار میگیرد. برای مصرف میوه پوست آن جدا می‌گردد، چرا که حاوی موادی تحریک‌کننده برای معده است. انبه در انواع سالادها، نوشیدنی‌ها، آب میوه‌ها، شربت‌ها و بستنی‌ها استفاده میشود. از آن برای درست کردن مربا، انواع شیرینی، تارت، کیک و پورهٔ میوه نیز استفاده میشود.
در برخی از کشورها از انبه برای پخت غذاهای اصلی نیز استفاده میشود. در جزایر موریس و رئونیون از انبه [سس]ی تهیه می‌گردد که در کنار غذاهای گوشتی مصرف میشود. در بسیاری از غذاهای محلی و چاشنی‌های هندی از انبهٔ رسیده استفاده میشود. در نیز مکزیک از انبه برای تهیهٔ بعضی از انواع سس چیلی استفاده می‌گردد.
ارزش غذایی و خواص انبه
انبه میوه‌ای سرشار از فیبر، ویتامین ث، ویتامین آ و آنتی‌اکسیدان است. این میوه موجب تقویت دستگاه گوارش و کلیه نیز میشود، و به علت آهن فراوانی که دارد از آنمی جلوگیری میکند.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
.jpg)
